Treinreizen is een van mijn favoriete bezigheden.
Nu heb ik het niet over het, om 8:00 uur-40 minuten lang sardientje spelen in de stoptrein naar school-met altijd vertraging en storing. Maar gewoon reizen op een rustig tijdstip, zonder mensen naast me.
Ik vind het niet erg om lange tijden in de trein te zitten, ik ben gewend om uren te reizen. Er is zoveel te zien onderweg.
Het is toch geweldig als je voor een lange periode gewoon met rust gelaten wordt? Niemand die tegen je praat, even je eigen ruimte en eigen droomwereld. Je bent niemand iets verplicht en het is prima als je wegdroomt bij je muziek.
Naar huis vind ik ook niet zo'n probleem, als ik maar alleen kan zitten. Door de weeks reis ik elke dag langs huizen, weilanden en beschreven muren. Juist deze muren met teksten als
"help elkaar", "ik ken jou" en "tot morgen" hebben mijn aandacht.
Er is één tekst waar ik steeds aan blijf denken.
Net na Purmerend Overwhere staat op een elektriciteitshuisje de tekst "dag amber". Het is alleen leesbaar als je met de trein richting Hoorn reist. Er staat verder niets bij beschreven en dat zet mij aan het denken.
Er kan een vervelend verhaal aan vast zitten, van iemand die dit meisje is kwijt geraakt aan het spoor. Maar ik houd graag de versie in gedachten waar iemand die veel om haar geeft, deze tekst geschreven heeft om haar elke dag hallo te zeggen.
Even een herinnering dat deze persoon dichtbij is.
Natuurlijk kan het zijn dat de schrijver ver weg woont, maar laten we hopen dat ze in het weekend richting deze persoon reist, in plaats van door de weeks van hem of haar af.
Wat het met mij eigenlijk is, ik wil de wereld zo mooi mogelijk maken. Een plaats waar iedereen blij is. Misschien geef ik hierbij mijn onderliggende gedachte wel weg, voor anderen blijf ik een meissie met teveel fantasie.
Het maakt niet uit, ik maak het zo mooi als ik zelf wil en dat is mijn wereld. Als het regent geef ik de druppels kleur, als iemand vervelend is zet ik het geluid uit, als iemand ziek is speel ik voor zuster, als je niet kan slapen lees ik je voor.
Dat is mijn wereld en ik deel het graag met anderen.
Saturday, May 26, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ja, die tekst ken ik! Ook geen idee wie Amber is of wie de schrijver is. Maar prikkelend is het wel :)
De "help elkaar" tekst ook al gezien?
Post a Comment