Lost in Lost

Vandaag de dag wordt je doodgegooid met series en zeer slappe pogingen tot vermaak. Kopie na kopie zal zich als 'nieuw programma' voordoen en onze breinen volproppen met nutteloze informatie.

Ik ga het niet hebben over de vervelende programma's als "whatever with the stars", want als ik daar over begin komt er geen einde aan het verhaal. De series, echter, had ik toch wat meer hoop op gevestigd. Ik heb trouw de eerste twee seizoenen van Lost gekeken. Een serie over een groep mensen die met een vliegtuig neerstorten op een verlaten eiland, die al snel niet zo verlaten lijkt ..

Het verhaal begint goed, compleet verschillende mensen moeten het met elkaar zien te redden op een eiland wat lijkt te leven. Vreemde gebeurtenissen volgen zich op en er komen zelfs eilandbewoners ("them") ter sprake. Onderling leren de gedupeerden elkaar kennen, inclusief ieders vreemde verleden, en te overleven op het eiland waar iedere dag iets bizars gebeurt.

Maar ergens zijn de schrijvers de draad kwijtgeraakt en weten ze zelf niet meer welk mysterie de basis is van alle problemen.
Vage situaties (bijv. ijsberen op een tropisch eiland) volgen elkaar op, waarbij mensen verdwijnen en weer terug gevonden worden met complete verstandsverbijstering. Het lijkt wel een soapserie. De verhaallijnen zijn, naar mijn idee, flink in de knoop geraakt nadat bleek dat de serie goed bekeken werd. Natuurlijk zagen de schrijvers geld in de zaak en besloten tot een negende (!!) seizoen te tekenen.

Ik ben inmiddels gestopt met het trouw aanbidden van deze serie. Ik was zeer benieuwd wat voor geniaal 'moment of truth' bedacht was, ik houd wel van theorieën en flink nadenken bij films .. dus was aangenaam verrast toen er van dit onderwerp een serie gemaakt was. Maar wat blijkt, je kunt de hersenen niet blijven kraken. Theorie of niet, er zit altijd een antwoord achter. Wanneer deze te vaak overspoeld wordt met een andere theorie, wordt het al snel duidelijk dat er niets meer opzit dan de boel te laten varen.

Op somethingawful.com stond het volgende stukje over Lost.
Ik mag deze schrijfstijl wel en vooral het idee over het verdwenen mysterie van Lost.

"Most of you have probably either given up on, or, god-willing, never started the twisted mass of abandoned plotlines and broken hearts that is Lost. But some of you, like me, insist on subjecting yourselves to hour after hour of vague shit happening somewhere off camera while Jack and Juliet and Kate grimace at each other cryptically and set up the world's laziest cliff-hangers with lines like "My secret plan is…hmm, maybe I should delay telling you for no real reason until next episode". If you are part of that unfortunate minority, then you were probably shocked this week to see an honest-to-goodness, actual, kind of, sort of, semi-answer to the major mystery"