Amber waves

Treinreizen is een van mijn favoriete bezigheden.
Nu heb ik het niet over het, om 8:00 uur-40 minuten lang sardientje spelen in de stoptrein naar school-met altijd vertraging en storing. Maar gewoon reizen op een rustig tijdstip, zonder mensen naast me.

Ik vind het niet erg om lange tijden in de trein te zitten, ik ben gewend om uren te reizen. Er is zoveel te zien onderweg.
Het is toch geweldig als je voor een lange periode gewoon met rust gelaten wordt? Niemand die tegen je praat, even je eigen ruimte en eigen droomwereld. Je bent niemand iets verplicht en het is prima als je wegdroomt bij je muziek.

Naar huis vind ik ook niet zo'n probleem, als ik maar alleen kan zitten. Door de weeks reis ik elke dag langs huizen, weilanden en beschreven muren. Juist deze muren met teksten als
"help elkaar", "ik ken jou" en "tot morgen" hebben mijn aandacht.

Er is één tekst waar ik steeds aan blijf denken.
Net na Purmerend Overwhere staat op een elektriciteitshuisje de tekst "dag amber". Het is alleen leesbaar als je met de trein richting Hoorn reist. Er staat verder niets bij beschreven en dat zet mij aan het denken.
Er kan een vervelend verhaal aan vast zitten, van iemand die dit meisje is kwijt geraakt aan het spoor. Maar ik houd graag de versie in gedachten waar iemand die veel om haar geeft, deze tekst geschreven heeft om haar elke dag hallo te zeggen.
Even een herinnering dat deze persoon dichtbij is.
Natuurlijk kan het zijn dat de schrijver ver weg woont, maar laten we hopen dat ze in het weekend richting deze persoon reist, in plaats van door de weeks van hem of haar af.

Wat het met mij eigenlijk is, ik wil de wereld zo mooi mogelijk maken. Een plaats waar iedereen blij is. Misschien geef ik hierbij mijn onderliggende gedachte wel weg, voor anderen blijf ik een meissie met teveel fantasie.
Het maakt niet uit, ik maak het zo mooi als ik zelf wil en dat is mijn wereld. Als het regent geef ik de druppels kleur, als iemand vervelend is zet ik het geluid uit, als iemand ziek is speel ik voor zuster, als je niet kan slapen lees ik je voor.
Dat is mijn wereld en ik deel het graag met anderen.

Evanesce

Here I lay
pressed against the ground
trying like hell to fade

trying to be nothing more
nothing less
than the grass underneath me

this weight on my chest
consider it yours
this weight ..
your absence burdens me

you closed your eyes
and the light collapsed
even the stars are not that bright
since you joined them

I feel so small
underneath you

Here I lay
making my final wish
just trying to evanesce

Orgashmmz

Onderzoekers (bron: Sunday Times) melden dat vrouwen die houden van een lekker stuk chocolade een beter seksleven hebben dan vrouwen die de verleiding kunnen weerstaan.
De chocoliefhebbers hebben meer behoefte aan en meer bevrediging van seksuele contacten. Vrouwen die geregeld chocolade eten hebben een sterkere seksuele honger dan vrouwen die deze snoeplust niet hebben, daarnaast heeft chocolade ook een hevigere impact op de seksuele beleving. Vrouwen met een van nature laag libido kunnen na het eten van chocolade levenslustiger worden.
Dat maakt chocolade bodypaint de ultieme verleiding!

Enkele dagen geleden zat ik met een vriendin bij Ben & Jerry's, daar bestelden wij een kop Hot Chocolate Float. Het woord zelf klinkt al verleidelijk.. Een grote kop dampende chocolademelk, met de zoete geur van ons verkozen ijs, klaar om ons even geruisloos te maken. Daar zaten we samen intens te genieten van onze chocoladestoot. Het effect van chocolade kan een hoop teweeg brengen bij een vrouw.

Ik denk dat iedere vrouw haarzelf herkent in 'het effect van chocolade'. Chocolade zorgt ervoor dat er een stofje in de hersenen vrij wordt gemaakt waardoor vrouwen een euforisch gevoel ervaren. Ditzelfde stofje komt vrij bij een orgasme, maar dan in wat sterkere maten natuurlijk.
Over mannen niet getreurd, ook bij hen wordt een soortgelijk stofje aangemaakt. Mannen hebben alleen wat extra's nodig, het liefst kaneel met pure chocolade.

Dus mocht je eens geen gepassioneerde lover kunnen vinden, kan je hier terecht voor lekkere 'orgasme-vergelijkbare' chocolade:

Ben & Jerry's, Hot Chocolate Float.
Warme volle chocolademelk met een schep ijs naar keuze.
Denk bij deze keuze aan smaken die goed combineren met chocolade, bijvoorbeeld Mocca of Cherry.
De Bijenkorf, Chocolade-Truffeltaart.
Een met pure chocolade overgoten taart. De taart bestaat uit verschillende lagen waaronder zachte chococake, dunne laag chocolade en truffelmousse.
Bagels & Beans, Chai Chocomel.
Chai thee met warme chocomel. De Chai geeft de chocomel een pittige kaneelsmaak en een met kruidnagel vergelijkbare ondertoon.

Pas wel op dat je tijdens je 'hmmoment' er niet het gehele restaurant bij betrekt.
Krijg je best scheve gezichten van ;)
Enjoy.. Ladies!

Lost in Lost

Vandaag de dag wordt je doodgegooid met series en zeer slappe pogingen tot vermaak. Kopie na kopie zal zich als 'nieuw programma' voordoen en onze breinen volproppen met nutteloze informatie.

Ik ga het niet hebben over de vervelende programma's als "whatever with the stars", want als ik daar over begin komt er geen einde aan het verhaal. De series, echter, had ik toch wat meer hoop op gevestigd. Ik heb trouw de eerste twee seizoenen van Lost gekeken. Een serie over een groep mensen die met een vliegtuig neerstorten op een verlaten eiland, die al snel niet zo verlaten lijkt ..

Het verhaal begint goed, compleet verschillende mensen moeten het met elkaar zien te redden op een eiland wat lijkt te leven. Vreemde gebeurtenissen volgen zich op en er komen zelfs eilandbewoners ("them") ter sprake. Onderling leren de gedupeerden elkaar kennen, inclusief ieders vreemde verleden, en te overleven op het eiland waar iedere dag iets bizars gebeurt.

Maar ergens zijn de schrijvers de draad kwijtgeraakt en weten ze zelf niet meer welk mysterie de basis is van alle problemen.
Vage situaties (bijv. ijsberen op een tropisch eiland) volgen elkaar op, waarbij mensen verdwijnen en weer terug gevonden worden met complete verstandsverbijstering. Het lijkt wel een soapserie. De verhaallijnen zijn, naar mijn idee, flink in de knoop geraakt nadat bleek dat de serie goed bekeken werd. Natuurlijk zagen de schrijvers geld in de zaak en besloten tot een negende (!!) seizoen te tekenen.

Ik ben inmiddels gestopt met het trouw aanbidden van deze serie. Ik was zeer benieuwd wat voor geniaal 'moment of truth' bedacht was, ik houd wel van theorieën en flink nadenken bij films .. dus was aangenaam verrast toen er van dit onderwerp een serie gemaakt was. Maar wat blijkt, je kunt de hersenen niet blijven kraken. Theorie of niet, er zit altijd een antwoord achter. Wanneer deze te vaak overspoeld wordt met een andere theorie, wordt het al snel duidelijk dat er niets meer opzit dan de boel te laten varen.

Op somethingawful.com stond het volgende stukje over Lost.
Ik mag deze schrijfstijl wel en vooral het idee over het verdwenen mysterie van Lost.

"Most of you have probably either given up on, or, god-willing, never started the twisted mass of abandoned plotlines and broken hearts that is Lost. But some of you, like me, insist on subjecting yourselves to hour after hour of vague shit happening somewhere off camera while Jack and Juliet and Kate grimace at each other cryptically and set up the world's laziest cliff-hangers with lines like "My secret plan is…hmm, maybe I should delay telling you for no real reason until next episode". If you are part of that unfortunate minority, then you were probably shocked this week to see an honest-to-goodness, actual, kind of, sort of, semi-answer to the major mystery"

Loveletters to Paris

Ik heb wel eens zo'n bui, een onbeschrijfbaar gevoel die onderin je buik begint en langzaam een wolk vormt in je hoofd.
Deze wolk bestaat niet uit regen, verbergt geen zon en donder is ver te zoeken.
Toch is deze wolk niet leeg ..
gewoon onbeschrijfbaar.


Op dagen als deze voel ik me niet blij of verdrietig, maar mist er gewoon iets. Ik denk dat iedereen een soortgelijk gevoel kent en dan simpelweg even een 'ik-moment' nodig heeft.

Mijn 'ik-moment' deel ik het liefst met Amélie, een lieve Française die met haar geheimzinnige lach en wonderlijke denkwijze mij meesleept door de straten van Frankrijk.
Met zachte pianomuziek en kleine straatjes vertelt zij een verhaal over liefde. Haar fantasiewereld, bezorgd en onbezorgd, mengt zich volledig met het mijne en even is zij niet Audrey Tautou maar een vrouw. Zomaar een vrouw, net als ik.
Leeg, vol van emoties, gewoon maar uniek, onopvallend en aanwezig ..

Als het een enkele keer voorkomt dat mijn ogen geen zin hebben in beelden, duik ik tussen mijn cd's, waar ik Noir Désir vandaan haal. Iemand heeft me er ooit eens mee aangestoken.
Er is iets met die Franse taal, op school at ik mijn docente Frans bijna op maar van de taal heb nooit iets opgestoken.
Misschien wilde ik het mysterieus laten, omdat het zo klinkt.
Het maakt me eigenlijk ook niet uit wat ze zingen, gevoel werkt wel mee.

Sometimes I'm just a girl..
I love the child in me.

L.

Stretching out your arms to something is just not that.

Days before you came

Bridges were burned
and I cried you a river
but like all songs of that sort
I've found my happy end
Unlike the broken hearted
mine seems to be healing
though a broken heart can be mend
I seem to love like two
Maybe it's because I've felt the worst
but I think it's now
because I'm loved too

Ridiculousness

Vandaag werd mij gevraagd of ik ook een tekst over onzin kan schrijven.
Misschien neem ik het weer veel te letterlijk (onzin) en wordt mij alsnog gevraagd om over iets onzinnigs te schrijven ..
Maar toch, hier het wonder.

Volgens Thesaurus.com (ow, ik hou van die site) heeft het woord 'nonsense' een stapel aan geweldige synoniemen.
Woorden als balderdash, baloney, bananas, claptrap, goobeldygook, mumbo jumbo, poppycock, soft soap en twaddle staan als kleine Engelse kunstwerkjes te trappelen tot je ze aanklikt.

Als je ze dan aanklikt volgen er nog meer lijsten van synoniemen en antoniemen waar je niet goed van wordt. Zoveel woorden voor één enkele betekenis .. voor elk woord nog een overlading aan soortgelijke woorden. Kunnen we hier in Nederland nog wel van leren. Misschien heb ik daarom wel Engels gekozen; meer variatie en vooral veel mooiere woorden. Met één woord kan je alles bedoelen.

Maar zoals we kunnen zien, ook een hoop onzin.
Vult wel weer een pagina, vind je niet?